Naaktstrand

Photo used by permission. Wiki Commons

Vroeger, vanaf mijn 10e, ging ik met mijn ouders naar het naaktstrand elk jaar opnieuw. Eigenlijk altijd naar Zandvoort, Strand-Oost als ik me goed herinner. Een pokken-eind lopen over het strand voor we er waren, dat is wat ik me er het meest van herinner. De eerste paar dagen van de zomer vakantie vond ik dat leuk, maar na een aantal dagen had ik het dan wel gehad. Die brandende warmte; toen had ik er nog een hekel aan. De enige schaduw die ik kon vinden was de schaduw die door het windscherm gecreëerd werd, de parasol ging lang niet altijd mee; vond mijn vader alleen maar extra ballast. Dag in, dag uit, steeds hetzelfde riedeltje; vroeg opstaan, een uur in de auto, lange wandeling op het strand voor we er waren, blauwbekken voor het rond 10 uur warm wordt, paar uur vervelen, uurtje wandelen langs het strand, paar uur vervelen en flink verbranden, lange wandeling terug naar de auto, 1 1/2 uur terugrijden waarbij de zon door het raam pijn doet op je armen/gezicht en bloedheet in de auto (airco bestond nog niet).

In mijn puberteit vond ik het het allerergst, nam wat stripboeken mee en ging alleen veel wandelen. Die wandelingen koelde lekker af en vond af en toe nog iets langs het strand, mooie schelp, steen, kwallen e.d. Maar toch waren de wandelingen puur om de tijd te verdrijven.

Als kind is het altijd hopen op een "zeesterrendag". Op zo'n dag liggen er veel (kleine) zeesterren op het strand die je dan ging verzamelen. In al die jaren heb ik dit 2 of 3 keer meegemaakt.

Eén van die vele stranddagen lagen er opeens veel inktvis schedels op het strand. Die dingen kende ik alleen van de kanariepiet kooien waar ze soms in hangen. De hele ochtend had ik die dingen bij elkaar gezocht, steeds verder van de plek waar we lagen. Op zo'n rustig stuk vond ik er een aantal bij elkaar, de een groter dan de ander. Plots hoorde ik achter me een man zeggen "mooie grote hé?". Inderdaad ik had net een grote inktvis schedel opgepakt. Ik draaide me om om dit te bevestigen maar zag opeens wat hij bedoelde; zijn penis stond stijf en inderdaad... die was gróóót. Ik wist niet hoe snel ik naar mijn ouders terug moest lopen. Voor het eerst had ik een stijve penis gezien, en was me kapot geschrokken.

Pas laat in de puberteit ging ik de vrouwen op het strand zien als "vrouwen", en werd het naar het strand gaan opeens weer leuk. Een aantal keren per dag voelde ik mijn piemel hard worden en zocht snel het koude water op ter afkoeling. Met het zeewater op navelhoogte kon ik dan door wandelen zonder dat mensen mijn stijve piemel zagen. Of ik ging nog iets dieper om te zorgen dat niet gezien werd dat ik masturbeerde. Door het koude water verslapte de boel dan ook gelukkig snel. Twee keer is me het me niet gelukt om de boel te verhullen. De eerste keer toen ik tijdens het wandelen tussen de duinen een stel tegenkwam die fanatiek seks aan het bedrijven waren, met een instant stijve ben ik door gelopen en heb op een onopvallende plek gewacht tot het weer toonbaar was.

Een dergelijk beeld herinner ik me...
(photo from private collection)

De tweede keer was toen ik een jaar of 16 was, net het moment dat je veel fantaseert en je lichaam giert van de hormonen. Na in de zee gezwommen te hebben liep ik terug naar mijn handdoek, intussen met een schuin oog kijkend naar al het vrouwelijk schoon waar ik langsliep. Een van de vrouwen viel extra op omdat ze haar vagina geschoren had, wat in die tijd nog niet gewoon was. Terwijl ik langsliep spreidde ze haar benen, ik keek recht in haar kut. Mijn lul vloog ophoog toen ik ook nog eens zag dat er sperma uit druppelde. Ze had zojuist ergens geneukt....

Met een glimlach op haar gezicht keek ze toe hoe ik met een stijve lul zo snel mogelijk mijn handdoek op zocht, nagekeken door menig strand bezoeker.